De bladeren vallen en de mestkever doet zijn werk en ook de tijd moet zo dadelijk terug gezet.
Ach zei gisteren de bakkersvrouw: "Voor je het weet is het weer zomer".

Maar de herfstkleuren zijn ook mooi.

In de paddenstoelen tijd gebeurt er eigenlijk niet zoveel meer in de natuur tot ik hier een jong bij de vijver zag.
Wel wat laat in het seizoen maar deze redt het wel denk ik.

La la la la la.

Tegenwoordig zie je al kerstspullen in de winkel in augustus maar deze stond er nog maar net.
In een tuinwinkel van Tuinland staan deze poppetjes van een halve meter hoog.

Kosten honderd euro maar eerst nog maar even sinterklaas doen.

Jazeker, landerijen raken uitgeput als je d'r alsmaar gewassen op uitzet om te oogsten.
Wie oogsten wil moet eerst bemesten en hier gaat dat dan met gemaaid gras wat een tijdje heeft liggen broeien.

Deze drukt het uit een container met een sproeibeweging en de tractor rechts egt het door de bovenlaag.

Niets is mooier dan de rustige omgeving van een vennetje in een of ander natuurgebied.
Hier was net een ree door het water gezwommen op de vlucht voor een hond.

En je moet een beetje uitkijken dat je niet door de muggen wordt verorberd.

Nog gauw even een terrasje pakken voor het te laat is in de weidse omgeving van het Nationale park Drentse AA.
Dit terras heeft een prachtig uitzicht over het dal landschap grenzend aan Schipborg nabij Zuidlaren.

Zit op zulke dagen dan ook meestal helemaal gezellig vol.

Ik zet wel eens vaker een gebouw in de etalage maar dit keer een muur die wel opmerkelijke kenmerken draagt.
Zie je toch nergens zo'n architectonisch verwerkt grapje.

Dit keer in de stad Groningen.

Ach soms is het net een dorpje in de bergen zo'n groepje paddenstoelen bij elkaar.
Ze verslinden oud hout en daar blijft dan ook weer niks van over.

Lijken wel zwavelkopjes maar what's in a name.

Hij wilde maar slecht even blijven stilzitten maar na een paar foto's had ik hem prachtig scherp op de gevoelige plaat.
Ze kunnen ook vliegen maar niet zo ver dat hij mij ontkwam.

Ietsje beschadigd aan de vleugel maar dat was al.

Mag de oogst dan worden binnen gehaald bij de suikerbieten en de maïs deze appelboom heeft ook goed zijn best gedaan.
Schaamteloos heb ik er eentje onder vandaan gepikt en moet zeggen smaakte me prima.

Mooie gave exemplaren en het was in Peize.

Die mensen hebben echt geen last van hoogtevrees zo dertig meter of nog meer boven het aardoppervlak.
En de man in de top daar moest mijn vrouw mij op attenderen want die had ik nog niet eens gezien.

Zo'n mast is toch veel groter dan je denkt.

Het is weer bieten campagne zo als dat heet en deze zijn er om in suiker om te zetten.
Hoe langer ze in de zon staan des te meer brengen ze op maar daar zit ook risico aan als het te veel gaat regenen.

In Hoogkerk staat nog een suikerfabriek maar ik geloof dat alles naar Polen moet tegenwoordig.

Zit ik lekker aan de keukentafel een puzzeltje op te lossen komt er opeens een vreemd wezen voor me zitten.
Nou ja, vreemd, zo komen ze bij duizenden ons land binnen dus flats ik met de hand het beest bijna in tweeën.

En dit is het overgebleven resultaat van een lichtelijk geplette mug overigens hij lijkt wel een beetje op de libel.

Heel soms kom je deze tegen het kleverige koraalzwammetje je ziet ze ook wel eens op een tak van de eikenboom.
Deze stond gewoon protserig bij een bankje in de grond en de zon scheen er zo mooi fel op is ongeveer drie cm.

Valt dan wel op tussen de mooie bruine herfstkleuren.

Design Rileo