Soms hoor je zo maar opeens pffffft op straat en dan kijk je nietsvermoedend naar dat geluid blijkt er een grote luchtballon
boven je hoofd te hangen. Vooral 's avonds zijn ze actief en dat heeft te maken met temperatuur en thermiek.

Dit is dus een hete luchtballon want je hebt ook gasballonnen.

Bij het zien van dit bruine bolletje dacht ik in eerste instantie aan een tamme kastanje maar bij nader onderzoek blijkt
het een bolletje van een plataan te zijn. Het is gewoon een zaadbolletje als die allemaal uitkomen heb je heel wat bomen.

Voelt heel zacht aan en er zit ook geen kastanje in maar een bolletje net als in de paardenbloem.

Staatsbosbeheer heeft in de grote heidevelden enorme stukken landschap nat beheer gegeven en daarin groeien mossen.
In het voorjaar geven die prachtige effecten aan het landschap zoals dit mos met zijn bolletjes.

Ook de kleuren zijn fascinerend van dieprood oranje en groen.

Het was vlakbij Dwingeloo en daarbij komt dat ik vrijwel nooit mensen op de foto zet maar deze moest gewoon even.
Stel je voor in klederdracht op de fiets hoe vind je zoiets en het lijkt me wel heel ongemakkelijk.

Het waren vriendelijke mensen en ik mocht ze wel even vereeuwigen en ik heb het gevraagd ze kwamen uit Staphorst.

In het gaatje van de dikke boom ging steeds een boomklever in en uit dus die moest op de foto.
Maar als je te dichtbij staat dan komt zij niet en verder is ze zo snel met in en uitvliegen dat kan de camera bijna niet aan.

Verder heb ik de foto een beetje opgefleurd met Photopaint.

Wandelend langs een kanaaltje zie ik een eend zwemmen met haar kleintjes en pa is in geen velden of wegen te bekennen.
Negen stuks tel ik er en ze hebben ook een aardige schutkleur met dat blad in het water.

Maar toch worden ze niet allemaal groot bewijst de grove werkelijkheid want de natuur is hard.

Als je in de natuur vertoeft en goed rondkijkt dan zie je altijd wel weer iets opmerkelijks aan je voorbijtrekken.
Hier weer eens een adder die in zijn schutkleur langs een boom lag en na te zijn opgemerkt een vechthouding aanneemt.

Hij is eerder verdwenen dan je hem kunt fotograferen en is wel giftig en vlucht liever dan aanvallen.

Soms zien we een soort geelrode noten op blad en takken van de eik, de zogenaamde eikengal.
Ontstaan door de prik van een galwesp. In de gal bevindt zich de voedselvoorraad van de larve.

Zo lijkt de eik tijdelijk op een fruitboom. De gal is ongeveer zo groot als een kers.

Er is veel leven in de natuur en sommigen krijg je maar zelden te zien zoals deze jonge ree toevallig.
Ze horen je in het algemeen al van verre aankomen en dan zijn ze reeds vertrokken maar laat ik nu geluk hebben.

Hij bleef naar me staan kijken en hapte zelfs nog even een blaadje van de boom maar toen nam hij snel de kuierlatten.

Soms leggen we een appeltje in het territorium van Japie de merel en dat vindt hij maar wat lekker.
De hele appel gaat er in en de schil blijft over als een rond kuipje keurig schoon gepikt.

Zo hebben we ook nog wat gevogelte om het huis en 'smorgens zingt hij dan de sterren van de hemel.

Kleur in de natuur is nu wel heel erg op zijn mooist en hier ving ik drie kleuren rood naast elkaar.
Tot zelfs oranje ter ere van het Nederlands elftal denk ik.

Prachtige bomen aan de rand van het Dwingelderveld.

Ergens onder aan de stam van een eikenboom vond ik wat vezels waar een bende mieren zich schuil hield.
Wat ze precies aan het doen zijn kon ik niet geheel ontwaren maar het zal wel voedsel verzamelen zijn.

Deze bosmier lijkt wel een zwart achterlijf te hebben.

Het laantje naar de eeuwige jachtvelden zo lijkt het een serene rust gaat er van uit.
Het prachtige jonge groen van de bladeren aan de bomen geeft met de zon er bovenop een goed zomers gevoel.

Toevallig heet dit gebied "Het Nije Hemelriek"

Zit ik op een bankje in de zon mijn lunch te nuttigen zit daar opeens een vlieg op mijn broek.
Ben ik natuurlijk na thuiskomst meteen gaan zoeken maar kan de naam er niet bij vinden.

Het is dan ook niet een gewone vlieg want deze heeft wijd uitstaande poten.

Daar staat hij dan de oeroude eikenboom ze staan en ze vallen gezien de boom er naast.
Dit lijkt een stukje oertijd als je zo naar die stam kijkt een eik bijna helemaal door van onderen dat vraagt wat tijd.

Ik zal met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid nog meemaken dat deze boom ter aarde keert.

Ik had niet eens gezien dat ie toch stiekem zat te kijken en ze kunnen soms behoorlijk met elkaar ruziën.
Eigenlijk neem ik nooit een foto van een eend maar deze mocht er wel bij door.

Ziet er gaaf uit dit exemplaar en is een gewone wilde eend.

In mei word het bos opeens mooi omdat de bomen aan het vroege voorjaar beginnen.
Ze krijgen mooi jong blad en frisse dunnen naalden en als de zon d'r dan op schijnt krijg je heel mooie effecten.

Een lariks naast een jong berkje want een gemengd bos dat is wat men wil bij staatsbosbeheer.

Vandaag weer eens even niet maar op 5 mei hadden we zonneschijn tussen de wolken door en kon ik deze foto maken.
Een weide vol paardenbloemen gaan allemaal volop open en kleuren de wei goudgeel als de zon schijnt.

Aan de horizon het museum kamp Westerbork.

Op een fietstocht in de berm een eendenei denk ik want het was ongeveer even groot als een kippenei.
Gezien de tand afdrukken moet het toch zoiets als een kraai zijn geweest die het roofde want het was wel een groot ei.

We lusten allemaal wel een eitje.

De bekendste is wel de Japanse kers van alle bomen die in het vroege voorjaar in weelderige bloei staan.
Appel en perenbomen kunnen er trouwens ook wel wat van met prachtige witte bloesems.

En dan is er ook nog de magnolia oftewel beverboom met zijn grote witlofjes als bloesem.

Er is ook een muziekinstrument dat zo heet maar lijkt er in het geheel niet op. Hoe komen ze aan die vergelijking.
Als ik in Google viool intik dan krijg ik het muziekinstrument te zien en als ik viooltjes intik komen de viooltjes te voorschijn.

Zinkviooltje (Viola lutea subsp. calaminaria) Er zijn ontelbaar veel soorten viooltjes.

Je ziet ze vaak tegen gevels van boerderijen de blauwe regen en kunnen de hele gevel bedekken zo groot.
Ik dacht eerst dat het druiven waren maar dat is dus niet zo.

Dom hè?

Vandaag moet moeder weer eens in het zonnetje gezet.
Ze doen hun best maar met een mooie wandeling in de natuur of zo.

De rechter vlinder is het bruine zandoogje maar de linker vlinder is door het zonlicht niet meer te herkennen.

Een hoefsmid is iemand die de hoeven van een paard onderhoudt om de juiste hoefstand te behouden of te bevorderen
Rijksgediplomeerde hoefsmeden hebben veel kennis van de anatomie van het paard.

In Orvelte wordt nog ambachtelijk smidswerk gedemonstreerd en dit bordje vond ik langs het Oranjekanaal.

En dan zo opeens staat de beukenboom zich zelf te ontplooien met flink wat blad.
In het begin van het jaar is die op zijn mooist omdat de bladeren dan nog doorschijnend zijn en met een beetje zon d'r op ...

Prachtig!

Vijf mei was een vrije dag dus hebben we de fiets er maar weer eens bijgenomen met als doel Kamp Westerbork.
Daar aangekomen stond de hele parkeerplaats mudjevol en in het kamp liepen ook veel mensen we konden daar niet fietsen.

Dit monument symboliseert het einde van de rit en was voor velen het echte einde van de rit.

Een kijkje onder water zo schoon is het water in de sloot je kunt er bijna zorgeloos uit drinken.
Niet dat ik het doe... stille wateren hebben diepe gronden.

Misschien interessant om onder water eens een foto proberen te maken.

Als ik ze dan niet zo in de lens kan krijgen dan maar in een vitrine dacht ik.
Deze stond in een museum ergens in de buurt. Het is een mooie grote vogel en je ziet ze hier veel.

De buizerd.

Tussen twee kalkovens in naar boven bekeken. Het zijn monumenten en staan in Uffelte ongeveer.
In deze ovens werd kalk gemaakt door één kuub schelpen met twee kuub turf te vermengen en dat in de brand te steken.

Wat dan overbleef onderin de oven was ongebluste kalk. Dit werd dan weer gebruikt om specie mee te maken.

Het is eigenlijk een rare foto net of je het klokhuis van een appel staat te bewonderen maar dat is het niet.
Het is een overblijfsel van een omgevallen kastanjeboom en dit takje doet zijn uiterste best om nog wat te worden.

Moedig toch wel.

Het is nog geen Pinksteren maar de bloem staat al weer volop de bermen te versieren.
Pinksteren valt dit jaar op 23 en 24 mei.

Prachtig bloemetje.

Design Rileo