Na zoveel sneeuw foto's vind ik het wel weer lekker om een winter bloeier te plaatsen.
Deze staat gewoon in de tuin net als de skimmia die nu ook bloeit de laatste dag van januari.

Toverhazelaar

Ik sta hier op een brug een straatje te fotograferen en daarbij was het me niet eens opgevallen dat ik zo'n mooie schaduw was.
Het water was bevroren en bedekt onder een laagje sneeuw.

Verrassend toch wel.

Johan Willem Friso kazerne, daar moesten ze naar toe marcheren en ik moest ook die kant op.
Ik heb ze de lange reis achtervolgd en moet zeggen ik kon ze gemakkelijk bijhouden.

Maar ik was dan wel zonder bepakking en geweer.

Een foto van een akker ergens in den lande. Het was mistig, daarom is het niet scherp.
Het lijkt net een slecht schilderij in pastel kleur.

Ik heb wel wat zitten frutselen aan de kleur moet ik even bekennen.

Of het een boeing was kan ik natuurlijk van hier uit niet zien, maar ze laten nu wel mooie strepen achter.
Nou, mooi...

Kun je dagelijks zien als het onbewolkt is.

Toen ik de krant uit de brievenbus haalde vanmorgen dacht ik: "Dat wordt snert vanavond met rookworst".

Koud man vandaag!

Loop ik vorige week bij Jamin langs, zie ik de paaseitjes al weer in de schappen liggen.
Het paasfeest is pas op vier april dit jaar.

Ach, alles went...

Ik heb al eens eerder een dergelijk kunstwerk in dit blog aangeprezen en deze vond ik ook wel mooi.
Opeens hadden ze alle kunstwerken vervangen in de parkeergarage en dus had ik weer werk.
Ze meten twee bij één meter.

Mooi initiatief voor een publiek gebouw om er acht werkstukken van de school op te hangen.

Als het zo koud is buiten zit je toch weer wat vaker aan de computer.
Zit ik te genieten van landschappen die nu niet meer onder de sneeuw zitten.

Straks fiets ik er weer doorheen met het zonnetje in de rug.

Aan het blad herken je de boom en omdat het nu winter is moet ik daarmee nog even wachten.
De linker is van december 2008 en de rechter foto van mei 2009.

Mooie vorm heeft deze boom, hij staat dan ook helemaal vrij en uit de wind.

Je kunt er tegen aanleggen met je boot maar je kunt er ook tegenaan varen.
Alleen niet vandaag want er ligt nog ijs dat eerst moet wegdooien.

Heen en weer, heen en weer, gaat het veer, weer... elke keer...

Jazeker het dooit momenteel en nu kun je zo'n plaatje ook niet meer maken.
De rust is weer gekeerd.

Dat wordt krabben.

Staan ze weer in de winkel, de narcis. Hoe komt zoiets aan zijn naam?
De bolletjes staan al weer volop te wachten op een klant. Dus het voorjaar mag komen.

Narcis, krokus, hyacint, sneeuwklokjes, lelies en druifjes komt u maar!

De paden op de lanen in vooruit maar met de geit.
Zo zien onze velden er momenteel uit. Je bent er helemaal alleen samen met de stilte.

Sneeuw op heide aan de zoom van een bevroren ven.

Ja, ze blijven frapperen. Samen met temperatuur onder het vriespunt en toch zon d'r op krijg je ijspegels.
Maar ik wil dit blog toch ook weer niet overbelasten met winterfoto's die je zelf ook kunt waarnemen.

Maar wel Mooi man!

Ondanks het vele wit zit er toch een boel geel in de lucht. De sneeuw kleurt met de hemel mee.
Als die stralend blauw is krijg je ook blauwe sneeuw op de foto.

Het best is gewoon egaal grijs om redelijk mooi wit te krijgen.

Een foto gemaakt van achter een ijspegel. Er was daar precies genoeg ruimte.
Zo bekijk je ze eigenlijk nooit.

Inmiddels is de dooi waarschijnlijk ingevallen vandaag.

Het is een mooie woning aan de rand van het bos en er ligt heel eenzaam één zwerfkei ervoor in het plantsoen.
Hebben de bewoners gemakshalve de woning maar naar naar de zwerfkei genoemd.

Eén Steen. Hieronder de entree maar dan in de zomer.

Toch nog maar even douchen vond deze gans midden in de winter.
De hele vaart is bevroren maar ze houden altijd wel een klein stukje open om in te ploeteren.

Overigens na een korte afwezigheid bevinden de heren zich al weer aardig tussen de dames...

Dit is wel een hele mooie rits ijspegels en allemaal zo lang en dan ook nog twee rijen dik aan weerskanten van de goot.
En dan ook nog onbeschadigd. De goot staat bol van het bevroren smeltwater.

Je moet het maar net even tegenkomen.

Als je een schaap wilt fotograferen dan lopen ze vrijwel altijd bij je vandaan. Derhalve zie je dan alleen maar konten.
Maar deze keer had ik geluk bij de schaapskooi van Hijken. Dat verkeersbord in het midden vind ik wel wat hebben.
Past helemaal niet daar.

Rustig stonden ze naar me te kijken want ze wilden de kooi in maar dat kon nog niet omdat de herder nog niet aanwezig was.

Er is vannacht aardig wat sneeuw naar beneden gekomen en als je nu een bos bezoekt zul je veel van dit soort bomen vinden.
Ze zitten vol sneeuw en dat geeft wel aardige patronen te zien.

Twee sparren.

In de winter word er altijd flink gehamsterd voor de open haard.
Maar dit zijn allemaal stukjes van een meter, dus moet er nog flink wat werk verzet worden om ze op maat te krijgen.

Maar misschien maken ze hier ook wel spaanplaat van.

Ben maar weer eens wezen wandelen in een nabij gelegen natuurgebied. De paden besneeuwd en stijf bevroren.
De zon kwam af en toe minimaal om de randen van de bewolking loeren met een zweem van geel wit en oranje.

In de winter zijn haast al mijn foto's op natuurlijke wijze zwart-wit.

Sneeuw in de bomen en het is lekker fris buiten.
Maak dus ook maar even een mooie wandeling in de bossen of daar buiten.

Doe ik ook regelmatig en daar blijf je gezond bij.

Dat is zeker niet de bedoeling van de eigenaar van de vetbol, maar deze kraai zat er volop in te pikken.
Ik noem die zwarte vogels allemaal gemakshalve maar een kraai, maar deze is denk ik een kauw.

Ze moeten ook de honger winter door.

Ja zo heten die dingen, ijspegels. Ze ontstaan wanneer de zon op ze in schijnt en de temperatuur toch onder nul blijft.
Prachtig zolang ze niet worden aangeroerd. Deze zijn bruin omdat ze aan een rieten dak hangen.

Stalactiet: afhangende druipsteenkegel. Stalagmiet: druipsteenkegel met de punt naar boven.
IJspegel: kegel gevormd door het bevriezen van afdruipend water.

Als er dan sneeuw ligt, dan wil ik wandelen ook. Waterdichte wandelschoenen aan en vooruit maar met de geit.
Dit kleine stukje natuur vlakbij kan mij zeer bekoren en daar loop ik dan graag even naar toe.

Overigens ben ik niet de man op de foto, het is gewoon een jogger. Gisteren zag ik er iemand op langlauf ski's.

Sta je 's morgens op en kijk je naar buiten word je opnieuw verrast door een mooie laag sneeuw welke die nacht gevallen is.
Dan trek ik er altijd even op uit om de natuur te voelen en mee te beleven.

Bremstruik aan het Deurzerdiep.

Ik had het niet eens door. Op het stevige blad van de hulst takjes blijft sneeuw heel goed liggen.
Het zag er uit als bolletjes watten.

Vandaag krijgen we nog meer sneeuw dus dat kunnen wel eens wollige foto's worden.

Tja, je ontkomt er niet aan om twaalf uur midden in de eenendertigste december nacht.
Ben nog maar even achter het raam naar buiten gaan kijken en mijn vrouw een goed jaar toegewenst.

Is het zo maar één januari geworden ondertussen.

Design Rileo